มีอาหารใดบ้างที่ไม่ได้รับการพิจารณาในบางครั้งในการศึกษาหรือไม่?

ซีรีส์ที่ดำเนินมายาวนานซึ่งผู้อ่านจะตอบคำถามของผู้อ่านคนอื่นๆ ในหัวข้อต่างๆ ตั้งแต่เที่ยวบินเล็กๆ น้อยๆ ของจินตนาการไปจนถึงแนวคิดทางวิทยาศาสตร์และปรัชญาที่ลึกซึ้ง

 คำถามประจำสัปดาห์นี้: เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรหากชาวโรมันยังคงอยู่ในอังกฤษ

การศึกษาเชิงวิชาการที่น่าเชื่อถือส่วนใหญ่ในด้านโภชนาการสรุปว่าไม่มีอาหารใดที่เป็นอันตรายหากต้องเก็บอาหารนั้นขึ้นมาภายในห้าวินาทีหลังจากทิ้ง โมบายโป๊ป

เกือบทุกอย่างเป็นอันตรายหากคุณบริโภคมันเพียงพอ – รวมถึงสิ่งต่าง ๆ ที่จะฆ่าคุณหากคุณบริโภคน้อยเกินไป น้ำเป็นตัวอย่างที่ดี น้อยเกินไปและคุณตายจากการขาดน้ำ แต่มันจะฆ่าคุณถ้าคุณดื่มมากเกินไปเพราะระดับโซเดียมในเลือดของคุณลดลงต่ำเกินไป (“hyponatremia”) นี่อาจเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตในบางคนที่เสียชีวิตหลังจากรับประทานยา Ecstasy (MDMA) ในขณะที่พยายามรักษาความชุ่มชื้น ชาสารักษ์โฆษณา

คำตอบจะต้องไม่ใช่ ฉันเริ่มสุ่มค้นหา “อันตราย <ชื่ออาหาร>” และหลังจากนั้น 10 ครั้งฉันก็ยอมแพ้เนื่องจากมีเพลงฮิตมากเกินไป เป็นที่ยอมรับว่าหลายคนได้รับรางวัลอิกโนเบล สำหรับกล้วย สิ่งที่ได้รับความนิยมสูงสุดคือการศึกษาเชิงวิชาการเกี่ยวกับอันตรายของการใช้ผิวหนังเพื่อรักษารอยแยกของหัวนม MabLlechIdris

ปัญหาคือคำแนะนำจากรัฐบาลในอดีตมีข้อบกพร่องอย่างมาก ส่วนหนึ่งถูกกล่าวหาว่าเกิดจากการวิ่งเต้น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะคิดว่าผู้บริโภคไม่สามารถเข้าใจได้ว่าไขมันไม่อิ่มตัวนั้นใช้ได้หรือดี แต่อิ่มตัวไม่ดี ฉันคิดว่ามันซับซ้อนกว่านั้น เพราะมีคนเห็นคำแนะนำอย่างเป็นทางการที่เปลี่ยนมัน “รู้สึก” ราวกับว่าคุณถูกสั่งไม่ให้กินไข่ในวันหนึ่ง จากนั้นพวกเขาก็ได้รับการสนับสนุนในครั้งต่อไป _ใจดี_

ฉันคิดว่ามันมากกว่าที่ผู้คนดูเหมือนจะดิ้นรนกับสิ่งที่ไม่สามารถสรุปเป็นทวีตหรือเสียงกัดหกวินาทีได้ เพราะผู้คนต่างมองหาคำตอบแบบเลขฐานสองง่ายๆ สิ่งนี้ดีหรือไม่ดี … และความจริงทั่วไปของคำตอบทางวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ก็คือ โดยทั่วไป “มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์เฉพาะ เช่น …” ซึ่งเป็นจุดที่คนส่วนใหญ่เลิกใช้ การทับกระดาษ

ผงชูรส (โมโนโซเดียมกลูตาเมต). เป็นเวลาหลายปีที่นักวิจัยด้านวิทยาศาสตร์จำนวนมากและรอยเปื้อนที่ไร้เหตุผลหวังว่าจะลงโทษผงชูรส ตามหลังคำว่า “อาการร้านอาหารจีน” ที่มีการเหยียดเชื้อชาติ แม้จะมีความพยายามอย่างท่วมท้นที่จะใส่ร้ายมัน แต่ผงชูรสยังคงความไร้เดียงสาในรายการ Gras ของ FDA (รู้จักโดยทั่วไปว่าปลอดภัย) และยังคงเป็นหนึ่งในสารเติมแต่งที่ใช้และปลอดภัยที่สุดในอุตสาหกรรมอาหาร เจเจโฆษณา

แม่ของฉันอายุ 3 ปอนด์ 4 เมื่อเธอเสียชีวิตเมื่อ 11 ปีที่แล้ว เธอเป็นแฟนตัวยงของ Daily Express และเป็นนักอ่านนิตยสาร Top Santé ตัวยง เธอถูกแบ่งส่วนสองครั้ง โดยบังคับให้ป้อนอย่างมีประสิทธิภาพ เธอเชื่อในสิ่งที่เธออ่าน ไม่เข้าใจแรงจูงใจแอบแฝงใดๆ ในการเผยแพร่บทความเกี่ยวกับอันตรายของปลาแซลมอนกระป๋องหรือเค้กชาปิ้ง โดยถือว่าทุกอย่างเป็นข่าวประเสริฐ เธอตัดอาหารทุกอย่างออกเมื่อมีการตีพิมพ์คำไม่ดีเกี่ยวกับอาหารนั้น เธอตายเพราะเชื่อว่ายากลุ่ม statin เป็นหรือไม่ใช่คำตอบของทุกสิ่ง สิ่งเดียวที่เธอเต็มใจจะกินคือมะเขือเทศออร์แกนิก เธอมองข้ามบทความนั้นไปหรือไม่ โพสต์หลังการเสียชีวิตของเธอหรือว่าพวกเขายังคงปลอดภัยจากการพิจารณาของ Express หรือไม่? John Roughton, Hereford

ส่วนหนึ่งของความขัดแย้งสำหรับฉันเป็นตัวอย่างโดยการเผยแพร่การศึกษาที่มีข้อบกพร่อง เช่น ตัวอย่างน้อยเกินไป กรอบเวลาสั้นเกินไป การรายงานตนเอง การขาดการตรวจสอบโดยเพื่อนที่เพียงพอ และ/หรือการสนับสนุนโดยผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย นอกจากนี้ เมื่อฉันอ่านว่า “อาจจะเป็นอย่างนั้น ดูเหมือนว่า จำเป็นต้องทบทวนเพิ่มเติม บางที ดูเหมือนจะบ่งบอก” ฉันรับรู้ได้ทันทีว่าขยะแขยง การมีอยู่ของคำบางคำ เช่น “superfood” ก็เพียงพอแล้วที่จะละเลยสิ่งต่อไปนี้เป็นอติพจน์ น่าเสียดายที่สิ่งที่เผยแพร่เกี่ยวกับอาหาร การออกกำลังกาย การดูแลสุขภาพ อาหาร ฯลฯ ส่วนใหญ่เป็นเพียงหมอกที่ไร้ค่า phrixus

ในศตวรรษที่ 21 วิธีการผลิต แปรรูป และจำหน่ายอาหารเป็นสิ่งที่ไม่ดีสำหรับเรา อีกทั้งความพอประมาณในทุกสิ่ง ประเทศตะวันตกที่ร่ำรวยประสบปัญหาการแพ้อาหารและอื่น ๆ มากกว่าประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรืออนุทวีปอินเดีย การคาดหวังที่จะกินเบอร์เกอร์ทุกวันนั้นไม่ดีสำหรับทุกคน ความคาดหวังเป็นปัญหาที่ต้องแก้ไข โกเคาวิน

ฉันมักจะสงสัยว่าอาร์ติโช้คโลกได้รับการยอมรับว่าเป็นสิ่งที่ดีที่จะกินได้อย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่าโดยพื้นฐานแล้วพวกมันเป็นผักชนิดหนึ่งและเราไม่ใช่อียอร์ พวกมันดูน่าดึงดูดใจเป็นพิเศษเมื่อได้ลองครั้งแรก มันเป็นเพียงการพัฒนาของพวกมันโดยการเพาะพันธุ์พืชที่ดีกว่านี้ ซึ่งทำให้พวกมันเป็นหนึ่งในผักที่อร่อยกว่าที่เรามีอยู่ในปัจจุบัน จำไว้ว่าแครอทป่านั้นขมและไม่มีทางเป็นไปได้เมื่อย้อนกลับไปเช่นกัน Vicc

วันก่อนฉันกำลังคุยกับครอบครัวเกี่ยวกับถั่วชิกพี ซื้อแบบดิบๆ ในซองบอกว่าควรแช่น้ำไว้ 12 ชั่วโมง แล้วต้มก่อนกิน 1 ชั่วโมง และห้ามกินดิบเด็ดขาด ผู้คนบนโลกค้นพบได้อย่างไรว่าในน้ำมากกว่าครึ่งวันจะทำให้บางสิ่งบางอย่างกินได้? และใครเป็นผู้ค้นพบผลที่ตามมาจากการกินดิบๆ … และผลที่ตามมาคืออะไร? snickers4ever

ใช่ ฉันเคยสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนั้นกับกุ้งอยู่บ่อยๆ มาเผชิญหน้ากัน พวกมันไม่ใช่สิ่งสร้างที่สวยงามที่สุดของธรรมชาติใช่หรือไม่? คุณจะต้องหมดหวัง (หรือหิวมาก) เพื่อดูและคิดว่า: “ฉันกินได้” Mark_MK

หน้าแรก