Melina Bee เป็นผู้กระซิบกระซาบ microaesthetics ประวัติศาสตร์ของอินเทอร์เน็ต
มีภาพจิตรกรรมฝาผนังที่ร้านเบเกิลในบ้านเกิดของฉันที่หลอกหลอนฉันในวัยเด็ก มันมีขนาดมหึมาและเป็นทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัส ประกอบด้วยรูปทรงเหมือนมนุษย์หยดเลือดในเฉดสีสนิมและสีส้ม มีหัวเล็กๆ ที่ไร้ใบหน้า พวกมันทั้งหมดกำลังหายใจเข้าด้วยการหมุนวนของจาวาที่ร้อนระอุ ฉันจำได้ว่าคิดว่ามันเป็นการคุกคาม แต่สิ่งที่ฉันไม่รู้ในตอนนั้นก็คือว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของเทรนด์การออกแบบกราฟิกที่ใหญ่ขึ้นและร้ายกาจเล็กน้อย โดยมีชื่อที่เรียกง่ายๆ ว่า Global Village Coffeehouse
ลงทะเบียนเพื่อรับจดหมายข่าว The Goods
ทุกสัปดาห์เราจะส่งสิ่งที่ดีที่สุดจาก The Goods รวมถึงฉบับวัฒนธรรมอินเทอร์เน็ตพิเศษโดย Rebecca Jennings ในวันพุธ ลงทะเบียน ที่นี่
ฉันได้เรียนรู้สิ่งนี้ที่ TikTok ต้องขอบคุณวิดีโอของผู้หญิงคนหนึ่งที่ใช้ชื่อเล่นว่าMelina Beeและผู้ที่สร้างวิดีโอหลายสิบรายการที่อธิบายถึงการออกแบบกราฟิกเฉพาะกลุ่มและความสวยงามทางสถาปัตยกรรมในทำนองเดียวกัน ตัวอย่างเช่น Global Village Coffeehouseเป็นคำที่ใช้สำหรับการออกแบบกราฟิกช่วงปลายยุค 80 ถึงปลายยุค 90 ที่ผสมผสานรูปลักษณ์ของงานหัตถกรรมเข้ากับภาพโบราณหรือภาพชนเผ่า โดยมักจะใช้สีเอิร์ธโทนและลวดลายที่เน้นธรรมชาติอย่างคลุมเครือ เช่น ต้นไม้ ดวงอาทิตย์ และคลื่น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา มันถูกมองอย่างเหยียดหยามมากขึ้นว่าเป็นวิธีการที่บริษัทจะได้กำไรจากรูปลักษณ์และความรู้สึกของการเคลื่อนไหวระดับรากหญ้า เธอบอกว่านี่คือเหตุผลที่เธอเริ่มสร้างวิดีโอตั้งแต่แรก:
“ขากรรไกรของฉันเพิ่งหลุด” เธอพูดถึงตอนที่เธอค้นพบคำนี้เป็นครั้งแรก “ฉันต้องแชร์กับเพื่อนที่เป็นเหมือนฉันเหมือนกัน มีภาพลักษณ์ดีมาก และฉันก็แบบว่า ‘คุณรู้ไหมว่านี่มันเรื่องจริง’” นับตั้งแต่เกิดไวรัลครั้งแรกของเธอเกี่ยวกับม้านั่งของ Camden และสถาปัตยกรรมที่ไม่เป็นมิตรในเดือนมีนาคม 2021 Melina ได้กลายเป็นที่ทราบกันดีว่าเป็นแหล่งรวมของเทรนด์การออกแบบที่คุณมองเห็นแต่อาจไม่มีคำอธิบาย แม้ว่าภูมิหลังของเธอจะเป็นด้านสถาปัตยกรรมและการอนุรักษ์ประวัติศาสตร์ แต่เธอก็ให้เครดิตกลุ่มอาสาสมัครที่ชื่อว่าสถาบันวิจัยสุนทรียศาสตร์สำหรับผู้บริโภคในการคิดค้นและดูแลจัดการรูปแบบต่างๆ มากมาย ซึ่งมีตั้งแต่ “Googie” ที่ชื่นชอบของนักชิมในยุค 1950 (นึกถึงสถาปัตยกรรม “ยุคอวกาศ” ของนักชิมย้อนยุค) ไปจนถึง New Age-y “Zen-X” ยุค 90 (คิดว่า Sting กำลังเล่นโยคะ)
เราพูดคุยกันเกี่ยวกับความเร็วของวงจรเทรนด์ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และดูว่ามีบางสไตล์ที่น่ากลัวเกินกว่าจะฟื้นคืนชีพได้หรือไม่ ท่ามกลางคำศัพท์ใหม่ๆ สนุกๆ อื่นๆ (“Whimsigothic!” “Frasurbane!”)
คุณเข้าสู่ประวัติศาสตร์การออกแบบได้อย่างไร
ฉันมีปริญญาโทด้านการอนุรักษ์ประวัติศาสตร์โดยเน้นที่วัสดุงานฝีมือและการออกแบบ ซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมที่อิงจากหลักการมากกว่า มีหลักการที่ทับซ้อนกันมากมาย [กับประวัติการออกแบบ] ฤดูร้อนที่แล้ว ฉันสะดุดกับสิ่งที่เรียกว่า Consumer Aesthetics Research Institute (CARI) บน Reddit และค้นพบสไตล์ที่พวกเขาเรียกว่า Global Village Coffeehouse และมีอีกอันหนึ่งที่เรียกว่า“วิสิโกธิค”และฉันก็แบบว่า บูม เราแต่ละคนเข้ากับหนึ่งในสุนทรียศาสตร์เหล่านี้ได้ในบางครั้ง
วิดีโอ microstyle แรกของคุณที่เป็นไวรัลคืออะไร
อย่าง แรกคือที่ Frasurbaneซึ่งน่าขันที่ไม่ใช่สไตล์ที่ฉันชื่นชอบเป็นการส่วนตัว แต่มันโดนใจผู้คนจริงๆ เมื่อคุณรับรู้ได้ คุณจะพูดว่า “โอ้พระเจ้า” ฉันมีช่วงเวลาแบบนั้น โดยเฉพาะกับสไตล์ที่เรียกว่า Gay Nineties Revival เมื่อฉันอ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันรู้สึกว่า “ฉันมีเนื้อหาเกี่ยวกับยุค 70 มากมายที่คิดว่าเป็นยุค 70 ซะขนาดนั้น แต่จริงๆ แล้วมันคือยุค 70s Gay Nineties Revival”
การวิจัยหนึ่งๆ ต้องใช้ความพยายามมากเพียงใดในวิดีโอหนึ่งๆ
มักจะเป็นจำนวนมาก ฉันมักจะได้รับความคิดเห็นว่า ‘คุณรู้ทั้งหมดนี้ได้อย่างไร’ และมันก็เหมือนกับว่า ฉันไม่ ฉันค้นคว้ามัน บางครั้งฉันรู้อยู่แล้วเพราะภูมิหลังทางสถาปัตยกรรมของฉัน แต่อย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงครึ่งถึงสองชั่วโมง การวิจัยบางครั้งไม่ใช่เส้นทางเชิงเส้น ฉันต้องอ่านข้อเท็จจริงบางอย่างและนั่งกับพวกเขาสักพักเพื่อปรับบริบท ดังนั้นจริงๆ แล้วอาจใช้เวลาสองสามวันหรือหลายสัปดาห์
คุณจะรู้ได้อย่างไรว่าเทรนด์นั้นต้องการไมโครสไตล์ของตัวเองหรือไม่?
ฉันไม่สามารถเน้นย้ำถึงความสำคัญของ Consumer Aesthetics Research Institute ที่นี่ได้มากพอ พวกเขาไม่ได้มีชื่อทั้งหมด — Gay Nineties Revivalได้รับการประกาศเกียรติคุณในปี ค.ศ. 1920 — แต่ไมโครสไตล์เหล่านี้บางส่วนมาจากกลุ่ม Facebook หนึ่งในสไตล์ที่ฉันชื่นชอบเป็นการส่วนตัวคือUtopian Scholasticซึ่งมาจากกลุ่ม Facebook ชื่อ“Utopian scholastic Designs from a pre-9/11 world ” ฉันพบว่ามันเป็นบทกวี พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ทุกแห่งยังคงเป็นรูปแบบนั้น มีบางอย่างที่พูดถึงความอยากรู้อยากเห็นของโลก
มี microstyles ใดบ้างที่คุณคาดหวังว่าเราจะไม่เห็นเสียงสะท้อนแบบนี้อีก? เช่นเดียวกับเทรนด์การออกแบบบางอย่างที่น่าเกลียดเกินไปที่จะทำซ้ำ?
คนส่วนใหญ่ในประวัติศาสตร์ได้รับแรงบันดาลใจจากสิ่งที่พวกเขาได้เห็น แต่ฉันรู้สึกว่าคุณไม่ได้เห็น Global Village Coffeehouse มากนักอีกต่อไป Evan Collins [ผู้ร่วมก่อตั้ง CARI] ได้เขียนเรียงความที่น่าทึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ สไตล์นี้ไม่ได้สะท้อนค่านิยมของคนหนุ่มสาวในปัจจุบัน
มีบางอย่างที่ฉันไม่ต้องการเห็นการกลับมาจากใจจริง หนึ่งในนั้นมาจากยุค 2010 ซึ่ง CARI เรียกว่า“Boho Chic” นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันประจบประแจงเพราะมันเป็นเพียงการฉีกแรงจูงใจจากวัฒนธรรมพื้นเมือง ฉันคิดว่าเรากำลังพยายามก้าวข้ามสิ่งนั้นในฐานะสังคม
